Male muze page fourteen literature

In een groen groen groen groen knollen knollen land
Daar zaten twee hazen heel parmant
En de een die blies de fluite fluite fluit
En de ander sloeg de trommel

In a green green green green carrot carrot field
Do the British really sing such songs?
And the other bammed good dammed

Wat een herrie moet dat geweest zijn. Wat een genot. Alarmerend ook, want, waren zij alleen?

Op het eind van het nulnummer schrijft Mr. Eco iets wat ik me niet meer precies, letterlijk herinner. Wat me in grote lijnen deed herinneren aan het einde van Liefde in tijden van cholera. Bij meneer Groenberg is juist dat nu het begin, wat dan net weer wel beëindigd  is. Alleen Joke en ik zien het net iets anders.  Joke schreef het al, het feest van het begin, in het midden van de achttiende eeuw. Hier gaat het feest nog steeds door. The party is still going on. En het worden er steeds meer.

Wat? War? Meer hazen of meer feestjes. Of allebei ? Hebben die twee met dat ene te maken?

Waar heb je het nu eigenlijk over? Over die roze bril, natuurlijk. Konijntje. Doggie dog.