CAT and MOUSE

I found you in the river
A river silent and cursing
Day and night we drank
Tea, made by you
For you and me

Vedisch, a long time ago
Camera in front
You dived into roses
You bought for yourself
On the fish market

Night in night out
Twohundredfiftysix times
Exhaustion made you
Sleep a long time
You found yourself married

My dear Mouse
My, your, highness
I am going to make you
Famous, rich, whatever
Loved by every one

MUS in memoriam

In sadness we meet. Our heads through the clouds. Safe, safe, safe. Where can we be safe together. Sometimes you come to me. To drink, to rest, to feed yourself. With information. Your spirited self. Cold  hands, holding something warm. Something feeling beautiful. Imagine!

Master Mouse and Me

My master of St.Petersburg

Thinks in Amsterdam

Once he thought in Germany and France 

He changed his name

A masters life is like a dog

Or did I turn into a master

They call Me Misses.

Its raining Mice

Yesterday
All my troubles seemed so far away
But now: paaaaaaaaartyyyyyyyyyy!

The world has never been more pink than today. Mommy what are you hip today. It is so funky what I have been thinking of, you never believe it. And am not going to tell you either.

I always and  also recentelijk thought that touch was the latest of all senses. I had this idea about touching. Old hand young hand. You know, the painting, just restored somewhere in Italy. Printed manymany times. Spread all over the world. Artist and their fingerspitzengefühl. Pianists and their Black and white ivory sense for music. You can not imagine how wrong I was. Was I?

The secret is it happens all at the same time. Like a spider walking with six legs. Ask the spider: 'Which leg did you move first?' And see what happens ........too bad for the believers in progress. Circular web economy is dominant now. All my efforts to walk the nortpole, year in year out, has been rewarded by the funiest, icecreamhugging, very nearby Mouse of the River. The River Aa, YES. the Rivera you wish, darling.
Mouse, you follow, Mus with something round and something  ieeeeeeee. Probably about four musses will fit in this one. I am very looking forward. Next week we 'll meet again. Maybe we will even talk about the children then. The never borns. Their never heard names. Their never opened eyes. They were so small and so red. I remember now. Do 't cry for me, Middle East.

Death of Mus back to black poetry

I gave something on my sleeve

We can' t work it out

Michel is so right

The sink is the only place to be

Thousand parts of thousand luftballoons

In the light of life

Bright is the dark

A cinema noir

No sounds but the humming of men

Comfort, comfortable.

If, if, if you only had

Touched my sleeve, my foot

Caressed me there

Without passion

Only to care, care for me

You have been raised

In front, your duty is

But what happend, happens

When you are at home

Dear provo, dear Jack, dear you

In staed, on the contrary

You turned your eyes inside

With a little help

Out of the Belle epoque

Mama bloem mooi

Now it is your day

The day of Death

The day of no more

You, the king, the spirit

C' est le fin, what else?

F# Mus page eightteen the real thing

Now I am eightteen
Grown up
Ready to F and L the world

F#  skijongen
F# wielrenner
F# Paul 2x
F# Zeeland
F# pigface
F# Alexander
F# wodkarus
F# pianist
F# Arthur 2x
F# Martin
F#Wes
F# Willem
F# Joost
F# Ton
F# Volker
F# dichter Rotterdam
F# architect
F# Arjan
F# Erik
F# Bananalies
F#Marlies
F# Koert
F#Dirk

Love you

Musiness Page seventeen fiction

If you want to
Shoot me
Do it now

My fingers, my hand, my elbow, my shoulder. On the right. Are trying so hard to ease the pain I feel inside. Why are you so far away, my next door boy. Leaving me here just by myself and my yellow bag.

The rosemary is drying up, the azelea turned mango and my heart is choking. The train, the train, you had to catch it for another job. What is the point of me being here, in cloudy air.

Don't cry for me. I'll wake you up on a day you least expected. Bringing you, bringing you, well, you know where the fridge is.

Your icequeen is melting.

Muzzzzzzz. page sixteen Writeons

Today I am so happy
Cause I found a friend
In my head

One year. Only one year I had to stand you. You irritating, noisy, bossy piece of orphan. The darling
of the real king, the office Top Dog. What was I doing there. Me, snoopy, the genius. Pulling lines. Something very hard to do for others, language people. Alpha they were once called. Well, that is old school. Everybody knows that by now. Especially you. You blond, bold, Nordic kind of Viking. Sound territoriing piece of space.
The only good thing you left me was Nirvana. This weeks special in The House, almost two o' clock in the afternoon. I am on a plane. My baby is diving after paper money. Naked. All fingers in the water. Greedy and drown. He refused to do the dishes. It is so quit now.

And then I remember you. You muzzzzzzzzz. You underthing. I wish all your teeth are brown by now. Who said all memories are sweet. You wish you looked like a colourful car called desire. You are nothing compared to the owner of the pink cadillac. Above all, I met you on the train, much later. When the thick wooden bridges were build. Two ugly fat monstruous products of engineering.

Fortunately I gave up driving a car. I would have driven more than thousand miles more. Only to avoid these creations of yours. Founded till the end of times. There is so much water around,  it is very unlikely they will burn down one time. You talk easy. You don't have to look at them. You don't have to undergo through them. I bet you are smiling your fake glory to some new clients now. I bet they are female and amusing your attention. So far for women without taste.

This felt good. This was excellent to go through. I razored you out of my system by doing this. Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar.

MUZ page fifteen literatata

Mussen vallen in bosjes
Van her dak
Ik begrijp je wel

O, o , o wat was ik blij vandaag. Gisteren eigenlijk al, maar toen wist ik het nog niet. Ik had er geen idee van dat een konijn zo kon kijken. En zo kon schrijven. Jaren geleden vond ik een konijn op het dak van de roze gespoten bunker. Die ten noorden van De Groeve. Het. Hij. Zij. Ik heb het niet gecheckt. Ik durfde het niet aan te raken. Hufters. Zo nonchalant je over het staal lag gebogen. Je rug gebroken. Je oren, zacht, nog warm. Doorbloed. Waterschapsheuvel.

En vandaag biedt iemand me gemarineerde lam aan. Alleen leven op glazen rood ziet er zeker niet meer uit. Zal ik het vertellen? Van rabbit trouve. Hardware van een oude tuin verdwijnt in het vuur. Vroeger lachte je nog wel eens. Denk je wel eens na voordat je wat zegt? Een beloning met rust. Zo makkelijk is het dus. Mussssss! Waar zit je.

Sometimes you are so hard to find. Waarom heb ik je boek niet gelezen toen ik dertien was. Dan had ik nooit in deze herrie gezeten. Pretenties? Verlossing? Een keer. Al is het een keer. Naar je schuchtere hoofd te reiken, zijdelings. Je mag blijven kijken. Naar wat jezelf wil. Mijn lange koele vingers zullen eerst langs jouw handen moeten zien te komen. Het geeft je iets Zuid Amerikaans. Die gebaren in de lucht. Die alle kanten op wijzen, behalve de jouwe.

Hoe zal ik dat nu eens gaan aanpakken.

Male muze page fourteen literature

In een groen groen groen groen knollen knollen land
Daar zaten twee hazen heel parmant
En de een die blies de fluite fluite fluit
En de ander sloeg de trommel

In a green green green green carrot carrot field
Do the British really sing such songs?
And the other bammed good dammed

Wat een herrie moet dat geweest zijn. Wat een genot. Alarmerend ook, want, waren zij alleen?

Op het eind van het nulnummer schrijft Mr. Eco iets wat ik me niet meer precies, letterlijk herinner. Wat me in grote lijnen deed herinneren aan het einde van Liefde in tijden van cholera. Bij meneer Groenberg is juist dat nu het begin, wat dan net weer wel beëindigd  is. Alleen Joke en ik zien het net iets anders.  Joke schreef het al, het feest van het begin, in het midden van de achttiende eeuw. Hier gaat het feest nog steeds door. The party is still going on. En het worden er steeds meer.

Wat? War? Meer hazen of meer feestjes. Of allebei ? Hebben die twee met dat ene te maken?

Waar heb je het nu eigenlijk over? Over die roze bril, natuurlijk. Konijntje. Doggie dog.

Male muze page thirteen bloglit something

Maybe you have become
The elephant you were
Looking for so long

Misschien ben je zelf
De olifant geworden
Die je al zolang zocht

And because I am looking in the air, all day. Viewing the clouds passing by. From the right to the left. Seeing the rain coming down, for only one minute. My head is not connected with any other words than the words I read. Shall I share it with you, my dear elephant?
I do not take a no for an answer. And I also do not want to hear any comments with a sound that makes it less dramatic.

Joakim Zander wrote on page 206, De Zwemmer:

Zijn ogen waren niet langer kil, maar teder. Zachte pijltjes uit het verleden. Beloften gefluisterd op de galerij in Carolina Rediviva, op regennatte bruggen over de Fyris bij zonsopgang, na slapeloze nachten, twee lichamen op een smal bed in een uitgewoonde studentenkamer. Ze was vergeten dat ze van Mahmoud had gehouden. Dat hij de enige was van wie ze ooit gehouden had. Hoe kon je zoiets vergeten? Ze richtte haar hoofd op en voelde hoe de sneeuw als tranen op haar wange neerkwam.

His eyes were no longer chilled but tender. Soft arrows from the past. She had forgotten she loved
Mahmoud once. She had forgotten he was the only one she ever loved. How could one possibly forget something like that?

My male muze page twelve bloglit something

Een wereld van verschil
Tussen helpen en delen
Mooie mussen on the side

André, jongen. Wat een tijd geleden. Op naar den Haag en weer terug of toch door? Het eerste jaar uit het nest. Wat een praatjes, jij. In die tijd was ik de helderheid zelve en genoot van al het nieuwe. Nieuwe mensen, nieuwe gebouwen. Veel hogere ook. Nog dramatischer zonsondergangen, de westkust vijfentwintig kilometer verderop. De stad was uitgestorven, wij waren samen. Een feestje verderop. Een huis met alleen maar kamers, mensen op de grond. Ogen open, geen contact. Kom, we gaan. Jij bleek het spoor bijster. Man, wat moest ik je bijsturen.

En nu zie ik je met bagage achterop. In een andere stad. Na de voorstelling drinken we wat. Jij met je lelijke meisje, according to Jan. Ik met jullie. De vriendin pulkt aan haar net gestoomde dikke jas.

Pink cadillac. Als een Canadees, galant , afwachtend, bevrijdend. Ik zit naast je, in het eerste oude stadje. Of beter, ik zit tussen jullie in, hoogst comfortabel. De een stuurt, de ander streelt mijn oor. Met woorden, uiteraard. Ik moet telkens lachen. Onder mij een opwindende trilling. Wat anderen ook wel hebben als ze alleen motorrijden. Anders wordt het als je stopt. Kunnen we hier niet eindeloos mee doorgaan? Rechts stapt uit. Ik kijk naar links. Zeg iets. Wat hoor ik? Wat ik zie. Te snel sta ik op de stoep. Links blijft zitten. Portier gaat dicht, geronk, verdwijnt. O, wat heb ik gedaan? Ik kijk naar beneden, ik val. Errrrrrrrrrrrrrrrr.

My male muze page eleven bloglitsomething

Er was een mijsje
Liep door het park
Naar de vijver met groep drie

Dit jaar heb ik als doel gesteld dat ik je leer mij begrijpen. Begrijpen, MuisMetVleugels. Grijpen met een b. Hoe bgrijp jij de mensen? Mensen die niet zijn zoals jij? Als je me dat kan uitleggen, dan kan ik tenminste mijn doel halen. Ga je dat doen? Mij vertellen, schrijven, mimespelen of me roze koeken laten eten. Om jou mij te bgrijpen. Of wil je me leren kennen. Wil je jezelf beter leren kennen, door mij. Ben je een volger, een gehoorzame wereldgast van het imperatief, ooit, op de tempel van Apollo, Griekenland someplace. KEN U ZELF. De Grieken begrijpen dat sinds eeuwen. En handelen ernaar. Reisje Athene binnenkort, samen? Of denk je nu al dat het een expeditie wordt, met zo'n onvoorspelbaar Mijsje. Is onvoorspelbaar synoniem aan ongrijpbaar? Jij mag het denken. Synoniem aan de gedachte 'Wat heb ik nu aan haar?' Gedachten vanuit het bezit. Ben je bezitterig? Nu gaat het pijn doen. Niet zo hard knijpen. Llaaaaaaaat me los. Ik krijg al zo snel blauwe plekken.

Als je je donkerblauwe jas aan hebt, in het bezit van iets nieuws, een vondst, ergens van een andere plek. Zie ik je vliegen. Ik heb er lang over na moeten denken waar je me dan aan doet denken, met drie treden tegelijk de trappen van de stad op. Het heeft met film te maken. En iemand met een cape, het gezicht bedekt, de ogen uitgeknipt. Ergens in Zuid Amerika of was het toch Mexico, Los Angeles? Ergens in die buurt van de wereld. Prachtige landschappen met sinaasappelbomen, eindeloos. Ik denk aan Mus met een Z. Zus. Jantje Zus, als ik Antj weglaat krijg ik Jezus. Goh! Wie had dat nu nooit gedacht? Drieëndertig was je, toen je stierf. Uitgeput. Genageld, bekrast. Bevroren. Aan de kant gezet, uitgesloten, verblind. Bloedend. Leeg.